Ο Καμβάς


Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο της Μαίρης  μας για την  ''Γήινη ματιά
" '' Εικόνα και Φράση #2 ''
Η εικόνα που διαλεξα ακολουθεί  και η φράση με κόκκινο είναι αυτή που θα έπρεπε να συμπεριληφθεί στην συμμετοχή μου


Ζούσαν και οι δυο σε μια μικρή επαρχιακή παραθαλάσσια πόλη  . Εκείνη, η Ουρανία , πήγαινε ακόμη σχολείο , ένα όμορφο ζουμερό κορίτσι που έψαχνε να βρει τον εαυτό του και εκείνος ο Βλάσσης , ένας αυτοδημιούργητος , πολλά υποσχόμενος νέος άνθρωπος που μόλις είχε ανοίξει ένα ωρολογοποιείο με την βοήθεια του θείου του στη παραλιακή λεωφόρο , όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά .   Κράτησε η σχέση τους ολόκληρο καλοκαίρι ,  δροσερή σαν την καλοκαιρινή αύρα και τα σπέσιαλ παγωτά που τόσο της άρεσαν . Το φθινόπωρο οι δρόμοι τους χώρισαν .

Δυο χρόνια αργότερα , έφτασε από την Αθήνα μια κοινωνική λειτουργός με αυστηρό βλέμμα και έναν παραφουσκωμένο φάκελο . Του είχε εξηγήσει από το τηλέφωνο , ότι ήταν έκτακτη ανάγκη να συναντηθούν , εκείνος δέχθηκε έκπληκτος και άρχισε να τον κατατοπίζει με κάθε λεπτομέρεια για την υπόθεση που τον αφορούσε .

Μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια είχε προκύψει ένα παιδί , ένα κοριτσάκι . Η Ουρανία , εγκατέλειψε το σχολείο και την επαρχιακή τους πόλη , πριν μπει ο χειμώνας .  Κατέβηκε σε μια συγγένισσα της μάνα της στην Αθήνα . Μάνα και κόρη έτρεμαν τον αγροίκο πατέρα και τον αδελφό . Το « ξύλο» και η φτώχεια  , ήταν απλώς ένα κομμάτι της καθημερινότητας στο σπιτικό τους . Η συγγένισσα προσφέρθηκε να φιλοξενήσει την μικρή στην Αθήνα όπου για τον πατέρα και τον αδελφό  θα έμενε να μάθει μια τέχνη  . Τις συμβούλεψε μάλιστα να δηλώσουν πως το παιδί ήταν καρπός αιμομιξίας . Αυτό διευκόλυνε πολύ στο να το εγκαταλείψουν μετα την γέννηση στο ίδρυμα  , δίχως να ζητηθούν περαιτέρω εξηγήσεις . Ακριβώς έτσι και έγινε ,μετά την γέννα , η Ουρανία , έγινε Ράνια και έμεινε στην Αθήνα για να γίνει αισθητικός – μοντέλο και να ξεφύγει από την μιζέρια  της επαρχίας και του σπιτικού της .

Το κουβάρι ξετυλίχθηκε όταν οι κοινωνικοί λειτουργοί του ιδρύματος , στο χρόνο πάνω , ανέλαβαν την υπόθεση . Η μάνα δεν  άντεξε τις πιέσεις της κοινωνικής λειτουργού  και είπε όλη την αλήθεια .  Ο αδελφός ήταν ήδη στο στρατό , ο πατέρας ψαράς το επάγγελμα συνέχιζε  τον αγώνα της βιοπάλης και η  Ράνια στην πρωτεύουσα προσπαθούσε να ζήσει το όνειρο της.

Ο Βλάσσης ενθουσιάστηκε στην ιδέα του παιδιού . Ζήτησε να επισπευστούν οι νόμιμες διαδικασίες να το αναγνωρίσει . Αναζήτησε την Ράνια στην Αθήνα και της ζήτησε να παντρευτούν . Ένα πανέμορφο μπουκέτο τριαντάφυλλα , με αισθησιακό άρωμα και ένα πολύτιμο διαμαντένιο δαχτυλίδι ήταν αρκετά αρχικά   για να την πείσουν  να πει το ναι . Και γύρισαν στην πόλη τους . Ο ψαράς αμίλητος στο μεροκάματό του , ο αδελφός έκανε αίτηση να μείνει μόνιμος στο στρατό και  η μάνα της μες την καλή χαρά που όλα είχαν βρει το δρόμο τους και η κόρη της είχε αυτή την χρυσή τύχη .

Ξεπέρασαν την λεπτή γραμμή και έγιναν μια όμορφη οικογένεια .

Τι άλλο θα ήταν απαραίτητο για να γεμίσει τη ζωή της Ράνιας . Φορέματα , παπούτσια τσάντες κοσμήματα , ινστιτούτα αισθητικής , αυτοκίνητα , ταξίδια , τα καλλίτερα σχολεία για την μικρή της , τα ωραιότερα πάρτι , όλα ξεχωριστά , όλα ιδιαιτέρα , όπως ιδιαίτερη ζητούσε να είναι και η καινούρια της ζωή δίχως μιζέρια , δίχως σύννεφα . Ο Βλάσσης και η μάνα της, έβαζαν πλάτη ο καθένας με τον τρόπο του , και εκείνη βασίλισσα .

Ο Βλάσσης από την άλλη , ένας θετικός άνθρωπος εκτιμούσε όλα τα καλά που του πρόσφερε πλουσιοπάροχα  η ζωή του , υγεία , δουλειά , μια πανέμορφη σύζυγο , ένα χαριτωμένο παιδί Σαν να ήταν αυτή η ζωή ένας α  μηχανισμός ρολογιού  που πάνω του έστησε ένα καντράν –καμβά  και με προσωπική  προσπάθεια φρόντιζε να λειτουργεί εύρυθμα .

Και όμως στη ζωή μας τίποτα δεν είναι  αυτονόητο ή δεδομένο . Και έφτασε ο καιρός να σκοτεινιάσει το βασίλειο .

Εκείνο το μεσημέρι , η μικρή ήταν ακόμη στο σχολείο , γύρισε σπίτι να ξεκουραστεί και να προετοιμάσει το ταξίδι τους για μια έκθεση ρολογιών στην Ελβετία .  Θα της έκανε έκπληξη μια βδομάδα στην Ελβετία οι δυο τους .

Στο γραμματοκιβώτιο βρήκε έναν φάκελο με το όνομα του δίχως αποστολέα .

« Βλάσση

Είναι όμορφη η απλή ζωή , μα μήπως το μυστήριο και το πάθος την κάνουν ομορφότερη ?

Δεν θέλω να ακολουθώ πια τους κανόνες του έγγαμου βίου .

Δεν ταιριάζουν στο πρόσωπό μου οι ρυτίδες  .Προσπάθησα να προσαρμοστώ , να συμβιβαστώ . Έκανα την προσπάθεια ως σύζυγος και ως μητέρα . Μέχρι εδώ . Μην με ψάξεις.

Ράνια »  

«Δεν είναι δυνατόν» , ψέλλισε .

Ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Λες και ξετυλίχθηκε ένας ανεμοστρόβιλος μπροστα του  που φούσκωσε  τον ρουφηξε και ξεφούσκωσε με το φευγιό της , αφήνοντας καπνό και φωτιά στο πέρασμα του .  Ένοιωθε τον πόνο , την ένταση και την αίσθηση του ιλίγγου , αυτήν την αίσθηση που σε κάνει να νοιώθεις πως δεν πατάς στη γη .

Και ύστερα αυτή η τρύπα στο στομάχι , αυτό το βίαιο μούδιασμα στα σπλάχνα  .  Σηκώθηκε  προσπαθώντας να είναι παρόν την ώρα που θα χτυπούσε η συνοδός το κουδούνι για να παραλάβει την μικρή  . Ένα καινούριο μέλλον, ένας  καινούριος καμβάς-  καντράν  ,  όλα διαφορετικά ,  εκείνος όμως θα έχει το παιδί του . 

 

 Σε ευχαριστω  Μαιρη μας  για μια ακόμη φορά .

 

 

 

   

 

  

 


 

Σχόλια

  1. Tελικά στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο και για να το πούμε καλύτερα τα δεδομένα πρέπει να τα φοβόμαστε να τα επεξεργαστούμε για να δούμε κατά πόσο είναι όντως δεδομένα και σίγουρα. Πολλές σχέσεις πλάστηκαν καλύτερα στη φαντασία μας, αλλά η πραγματικότητα τους δεν είχε καμία σχέση με το νοερό πλάνο τους. Όλοι προσδοκούν κάτι καλύτερο κάτι ιδανικό, όμως ξεχνούν να εξετάσουν τους τρόπους που θα κάνουν εφικτό. Είναι κρίμα όταν γκρεμίζονται τα πάντα σε ανύποπτο χρόνο και το θύμα είναι και κάποιο παιδί που δεν φταίει πουθενά. Κάτια μου σ' ευχαριστώ πολύ ωραία συμμετοχή! Σου στέλνω τα φιλιά μου και θα τα πούμε πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματι Μαίρη μου αλλος ο κόσμος της φαντασίας και άλλος ο αληθινος . Απο την άλλη και τα δυο προσωπα και η Ράνια αλλα και ο Βλάσσης , προσπαθησαν να χωρέσουν τα θέλω τους , τα πρεπει τους μεσα σε ένα ιδανικό κόσμο . Προσπαθουσαν και οι δυο , με τον τρόπο του ο καθένας ,ομως η εκεινη η λεπτη γραμμη της οικογένειας ξεχειλωσε Εγω σε ευχαριστω για την ευκαιρία που μου εδωσες .

      Διαγραφή
  2. Κάτια μου γεμάτη ανατρεπτικές αλήθειες η ιστορία σου....τα όνειρα και η πραγματικότητα που ποτέ σχεδόν δεν συμβαδίζουν και οι συμβιβασμοί που κάποτε έχουν διάρκεια και άλλοτε όχι... γιά να εμπεδώσουμε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ανά πάσα στιγμή η ανατροπές είναι αναμενόμενες βρίσκοντάς μας απροετοίμαστους.... Πολύ καλογραμμένη η συμμετοχή σου, την βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ......Φιλιά και την καλημέρα μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου , οι ανατροπές ειναι πάντα αναμενόμενες , μακάρι να μας βρισκουν προετοιμασμενους να αντέξουμε ... Σε ευχαριστω γλυκειά μου με τιμουν τα λογια σου

      Διαγραφή
  3. Η απόλυτη ανατροπή στη στρωμένη ζωή του Βλάση. Κι εδώ θα ταίριαζε απόλυτα η φράση του τραγουδοποιού: "Της γυναίκας η ζωή είναι μία άβυσσος..." Βλέπεις κάποιοι δεν αρκούνται στα δεδομένα αλλά θέλουν πάθος και εκπλήξεις στη ζωή τους. Από τη μια λύπη για τον Βλάσση, παρηγοριά του πια μόνο η κόρη του αλλά από την άλλη θαυμάζω και τη Ράνια για την απόφασή της, να αφήσει πίσω όλα όσα είχε. Όμορφη γραφή για ένα θέμα που πάντα πονάει.
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλήσπέρα Βασίλη μου , ταιριαξε απολυτα το τραγούδι . Αν ειχε συνέχεια ολο τουτο θα ήθελα να ειμαι σίγουρη πως η Ράνια θα καταφερνε να ισορροπησει στη ζωή της γιατι το άξιζε και ο Βλάσσης απο την άλλη θα συνεχιζε να μεγαλώνει το παιδι του και να γευεται τις στιγμές της ζωής του διχως τα λάθη των προηγούμενων επιλογών . Πονάει πραγματι το θέμα πολυ σε ευχαριστω φίλε μου .

      Διαγραφή
  4. Απρόσμενη η απόφαση της, απρόσμενη η κάθε στιγμή της ζωής μας. Πολλές φορές οι αποφάσεις μας καθορίζουν το αύριο μας καθώς και το αύριο πολλών ανθρώπων δίπλα μας, το παιδί... Λόγω χαρακτήρος θα έπαιρνα διαφορετική επιλογή από την ηρωΐδα σου σε πολλά. Ένα παιδί είναι ο βασικός λόγος για θυσίες ζωής . Όμορφη η ιστορία σου γλυκιά μου, την διάβασα πρωί πρωί και μου έκανε παρέα. Μπράβο για την συμμετοχή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχτιδενια μου , και εγω θα διαλεγα αλλοιως οποιος και αν ήμουνα απο τους δυο . Ειχαν και οι δυο τις ευκαρίες τους και τις επιλογές τους . Πόσο χαιρομαι που το απόλαυσες

      Διαγραφή
  5. Κάτι μου έλεγε ότι το ροζ συννεφάκι δεν θα κρατούσε για πάντα.
    Με οσα τράβηξε στην αρχή, δεν θα έπρεπε να το κάνει αυτό.
    Αλλά βλέπεις πολλές φορές έρχονται όλα τα πάνω κάτω.
    Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ποιος ξέρει πως θα ήταν αν διαλεγε να μεινει !!!!
      σε ευχαριστω Ρένα μου

      Διαγραφή
  6. Η απόλυτη ανατροπή! Συγχαρητήρια Κάτια! Όσο κι αν μοιάζει μυθοπλασία, το έχω ζήσει στο φιλικό κύκλο μας κι έτσι δεν με εκπλήσσει τίποτα πια στις σχέσεις των ανθρώπων.
    Την καλημέρα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωωωω Κανελλακι μου λατρεμενο σε ευχαριστω . Και εμένα πραγματικα μου φαίνεται πια δύσκολο να ξεχωρίσω , να κατατάξω τις σχέσεις των ανθρωπων σε αυτονόητες , το λογικές , το απλές ,συνθετες ,δραματικές , επιπόλαιες . Προσπαθω να ξεδιπλώνω τα νήματα των κουβαριών και όπου με βγαλει

      Διαγραφή
  7. Πολύ καλογραμμένη η συμμετοχή σου Κάτια μου. Και δεν περίμενα αυτήν την ανατροπή. Εκείνο το παιδί που έχασε τη μαμά του για το ''πάθος της ζωής'' είναι που πονάει. Κρίμα. Αληθοφανής η ιστορία σου πιστεύω ότι συμβαίνει συχνά στη ζωή. Μπράβο σου
    Καλή σου μέρα
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλησπέρα Αννα μου , σιγουρα και εγω σκεφτομαι πως ολο τουτο θα έχει συμβεί κάπου κάποτε , όσο για εκείνο το παιδί δυο φορές έχασε την μανα του , εζησε σαν τρόπαιο στη ζωή του πατέρα του , θα έπρεπε να το συνεχίσω . Σε ευχαριστω πολυ κοριτσι μου

      Διαγραφή
  8. Ήρθαν τα πάνω κάτω στη ζωή του Βλάση, που βασιζόταν σε μια ζωή καλοκουρδισμένη σαν ελβετικό ρολόι. Το μυστήριο και το πάθος μερικές φορές σε τραβάνε όπως τις νυχτοπεταλούδες το φως και δίνεις μια και χαλάς ότι ήταν δεδομένο μέχρι εκείνη τη στιγμή.
    Μπράβο Κάτια μου, πολύ ωραία η συμμετοχή σου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου σε ευχαριστω πολυ για το σχόλιο σου .... κοινή ζωή με διαφορετικά ερείσματα , σε κατάσταση εγήγορσης , πολλα τα λάθη πολύς και ο πόνος .

      Διαγραφή
  9. Μια καλογραμμένη, ανατρεπτική ιστορία, που όμως με όσα ακούμε πια, θα μπορούσε κάλλιστα, να είναι αληθινή.
    Το σημαντικό είναι να μην πληγώνουμε τους ανθρώπους γύρω μας, προκειμένου να εκπληρώσουμε τα θέλω μας (τα οποία είναι και αυτά σημαντικά).
    Και όμως κάποιες φορές είναι αναπόφευκτο.
    Μπράβο σου, για την υπέροχη συμμετοχή!!
    Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ όμορφη καλογραμμένη ιστορία με μια μεγάλη ανατροπή όπως πολλές φορές γίνεται και στην πραγματικότητα που τίποτα δεν είναι δεδομένο αλλά πάντα πρέπει να πορευόμαστε με τις ανατροπές.
    Μπράβο Κάτια μου.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σε ευχαριστω απο καρδιας πραγματι και εγώ ενοιωσα πως θα μπορουσε να ηταν και αληθινο καλή Ανασταση

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Νόστος

MY SECRET SANTA 2022

Ολιγόλεκτο , 25 λέξεις