Little Strangers J+A

 Συναντηθήκαμε πραγματικά μόνο μια φορά  , αλλά ήταν σαν να γνωριζόμαστε χρόνια .Ήταν λες και είμαστε δυο καλοί φίλοι από παλιά που σίγουρα θα συναντηθούμε πολύ σύντομα πάλι . Ήταν Δευτέρα πρωί , με έναν ανοιξιάτικο ήλιο στον ουρανό του Νέου Φαλήρου ακριβώς κάτω από τις κερκίδες του Σ.Ε.Φ  σε έναν  απρόσωπο χώρο όπου  έπρεπε τα φορτηγά της περιφέρειας Αττικής να στοιβάξουν όλη την ανθρωπιστική βοήθεια από τους Δήμους , τα σχολεία , τα εργοστάσια , τις επιχειρήσεις που συγκεντρώθηκε με την βοήθεια όλων για τους σεισμόπληκτους της Τουρκίας . Ευτυχώς πέρα από τους οδηγούς  της περιφέρειας που έδιναν τον καλλίτερο τους εαυτό , υπήρχαν όπως πάντα πολλοί εθελοντές Έλληνες  και Τούρκοι ,  όλων των ηλικιών που βοηθούσαν με όλη τους την ψυχή . Ο όγκος των προσφορών τεράστιος , η δε  ανάγκη συντονισμού και  διαχωρισμού  των ειδών  σε κατηγορίες εξίσου  επιτακτική . Στη προσπάθεια λοιπόν να συντονιστούμε και να συνεργαστούμε  όλοι εμείς , γνωριστήκαμε με τον Τζαμαλ .Ένα υπέροχο ευγενικό  πλάσ

 Πέρασε μια ολοκληρη χρονιά , το 2022 , μια περίεργη χρονιά γεμάτη πολλά συναισθήματα .   'Εκρυψε βαθιά μέσα της πολλές αλήθειες , χαρές ,  αισιοδοξία , ελπίδα και ευτυχία . Χρειάστηκε να ανακαλύψουμε  νέες δυναμεις , νέες αντοχές , να ξεπεράσουμε τα ορια της υπομονής μας να αναμετρηθούμε   με τους χειρότερους μας φόβους .  Είμαι πραγματικά πολυ ευγνώμων για όλα όσα ζήσαμε σαν οικογένειακαι και  ιδιαίτερα γιατί φτάσαμε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα όλοι μαζί !!!   Που Χριστούγεννα σημαίνει  αγάπη , νοιάξιμο , προσφορά , χαρά . Που Χριστούγεννα  σημαίνει μυστική ανταλλαγή δώρων , my Secret Santa της λατρεμενης  μας Μαριλένας  Γέμισα δώρα λοιπόν απο τον φετεινο μου Αγιο Βασιλη που δεν ηταν άλλος  απο την Μαρια μας     Θαυμάστε τα υπέροχα χριστουγεννιατικα κουτάκια της στολισμένα με χειροποιητα καλουδια , αστεράκια , καμπανάκια που τα εκαναν ακομα πιο γιορτινα , γεμισμενα με υπέροχα σοκολατάκια . Και ενα ακομη λίγο πιο μεγάλο απο τα άλλα κατακόκκινο που έκρυβε μέσα του ένα υπεροχο κ

                                                                    Σκέφτηκα      Πως είναι εύκολο να επιστρέψω    Να αναχωρώ και να επιστρέφω Να αναχωρώ και πάλι Μακριά από ανθρώπους  που τσακώνονται με τσιριχτές φωνές και θλιμμένα πρόσωπα . Στην αρχή σκέφτηκα , Αν συμβεί κάτι στη διαδρομή   ……. Δεν συνέβη λοιπόν τίποτα ποτέ Παρέμεινα εδώ να κοιτάζω από το μπαλκόνι , να περπατώ στους δρόμους τριγύρω , να μπλέκομαι με μια πληθώρα από μοτίβα να  κουβαλάω την μέρα κομμάτια σε όλους τους δρόμους της πόλης   ανάμεσα στους περαστικούς  και τα στοιχειά , να φυλάγομαι από τα αμάξια  , να στέκομαι μπροστά στις βιτρίνες ,   με την ίδια πάντα διάθεση , να τεντώσω το σώμα μου , να απλώσω την φωνή μου . Δες ,  το κύμα των ανθρώπων και των αμαξιών χώνεται μέσα στους τοίχους , οι στεναγμοί τους σκαρφαλώνουν ψηλά  !!!!!!!! Λες και ότι και να συμβαίνει , δεν συμβαίνει ποτέ.    Πίστεψε με  ,  τα πάντα είναι ταιριαστά και  αρμονικά  δεμένα μεταξύ τους  ,  είνα

 Ενα ποίημα για τον πόλεμο , με αφορμη το Συμποσιο ποιησης της Αριστεας μας , πολυ επικαιρο για τις μέρες που περασαν και για τις μέρες της εβδομάδας των Παθών .΄Πραγματικά οταν ειδα αυτη την φωτογραφία τις πρωτες μέρες του πολέμου απο την βομβαρδισμένη Μαριουπολη συγκλονίστηκα . Πάνω της εκτισα αυτο το ποιημα . Στο συμποσιο αυτο απολαυσαμε 27 ποιηματα -διαμαντια αξιζει να τα διαβασετε .   Τα μικρά παιδιά , που έπαιξαν όλη μέρα   απόκαμαν στα κρεββατάκια   τους . Ακριβώς την στιγμή που βυθίζονται στον ύπνο   κάποιος δεν   λογάριασε το όνειρο .       Τι ανόητο , ξαφνικά για να εισβάλλει ο πόλεμος , ανοίγουν τόσα παράθυρα   ώστε δεν μένει τοίχος να ακουμπήσουν   τα μικρά παιδιά   .   Επιμένουν οι άξονες στην ασυμμετρία τους , δύσκολη ισορροπία . Μέσα από στρόβιλους   εμπιστεύεσαι το αίνιγμα της ζωής και του θανάτου . Η φωτιά μεταστρέφεται σε στεναγμό , η σμίκρυνση σε αιωνιότητα . Επειτα ο άνθρακας   συμμετρικός , ανενεργός .   Το πιο απλό πράγμα

Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο της Μαίρης  μας για την   ''Γήινη ματιά " '' Εικόνα και Φράση #2 '' Η εικόνα που διαλεξα ακολουθεί  και η φράση με κόκκινο είναι αυτή που θα έπρεπε να συμπεριληφθεί στην συμμετοχή μου Ζούσαν και οι δυο σε μια μικρή επαρχιακή παραθαλάσσια πόλη  . Εκείνη, η Ουρανία , πήγαινε ακόμη σχολείο , ένα όμορφο ζουμερό κορίτσι που έψαχνε να βρει τον εαυτό του και εκείνος ο Βλάσσης , ένας αυτοδημιούργητος , πολλά υποσχόμενος νέος άνθρωπος που μόλις είχε ανοίξει ένα ωρολογοποιείο με την βοήθεια του θείου του στη παραλιακή λεωφόρο , όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά .   Κράτησε η σχέση τους ολόκληρο καλοκαίρι ,  δροσερή σαν την καλοκαιρινή αύρα και τα σπέσιαλ παγωτά που τόσο της άρεσαν . Το φθινόπωρο οι δρόμοι τους χώρισαν . Δυο χρόνια αργότερα , έφτασε από την Αθήνα μια κοινωνική λειτουργός με αυστηρό βλέμμα και έναν παραφουσκωμένο φάκελο . Του είχε εξηγήσει από το τηλέφωνο , ότι ήταν έκτακτη ανάγκη να συναντηθούν , εκείνος δέχθηκ

  'Ενα ποιήμα , η συμμετοχή μου στο καινουριο δρώμενο της υπέροχης Μαιρης μας  Μια προεπιλεγμένη εικόνα και εξι λέξεις  :  μυστήριο , κανάλι , ξεφάντωμα ,μάσκα ,μουσική ,ειδύλλιο. ,  Σκεπάστηκα με πέπλα επτά . Το πράσινο , το γρανιτένιο ροζ της μουσικής  το κίτρινο της σκιάς ,εκέινο του χιονιού  το σμαραγδι του ξεφαντώματος , εκέινο της βερυκοκιάς  και τελευταίο το μαυρο του μυστηριού . Επτά πέπλα , για να με ξεσκεπάσεις επτά φορές . Μυρώθηκα με μύρα επτά , για να με μυρίσεις επτά φορές . Το βράδυ δέχεται τη μυρωδιά του καναλιού  και εσυ επιστρέφεις μελαγχολικός στο ειδύλλιο μας . Αγάπησε με , Ψιθυρισε μου ποια είμαι . Μαγεψέ με , με την ιδια μου την ομορφιά . Ως και οι μάσκες δεν αντιστέκονται πολύ απόψε ...... Να ζω ήθελα αποκοιμισμένη  μες στο γλυκό σου ψίθυρο . Δεν απομένει παρά να ξημερώσει . ο ήλιος θα αρπάξει την πόλη ,  ένα , ένα θα λυθουν τα μυστήρια  και εγώ θα βαδίζω αντίθετα στον ήλιο ανάμεσα στα δένδρα  . Ευχαριστώ  όλους τους φίλους και τις φίλες που ψήφισαν το ποίημα