ΑΙΝΙΓΜΑ

 Ενα ποίημα για τον πόλεμο , με αφορμη το Συμποσιο ποιησης της Αριστεας μας , πολυ επικαιρο για τις μέρες που περασαν και για τις μέρες της εβδομάδας των Παθών .΄Πραγματικά οταν ειδα αυτη την φωτογραφία τις πρωτες μέρες του πολέμου απο την βομβαρδισμένη Μαριουπολη συγκλονίστηκα . Πάνω της εκτισα αυτο το ποιημα . Στο συμποσιο αυτο απολαυσαμε 27 ποιηματα -διαμαντια αξιζει να τα διαβασετε .

 

Τα μικρά παιδιά , που έπαιξαν όλη μέρα 

απόκαμαν στα κρεββατάκια τους .

Ακριβώς την στιγμή

που βυθίζονται στον ύπνο 

κάποιος δεν  λογάριασε το όνειρο .   

 

Τι ανόητο ,

ξαφνικά για να εισβάλλει ο πόλεμος ,

ανοίγουν τόσα παράθυρα 

ώστε δεν μένει τοίχος να ακουμπήσουν 

τα μικρά παιδιά  .

 

Επιμένουν οι άξονες στην ασυμμετρία τους ,

δύσκολη ισορροπία .

Μέσα από στρόβιλους 

εμπιστεύεσαι το αίνιγμα της ζωής και του θανάτου .

Η φωτιά μεταστρέφεται σε στεναγμό ,

η σμίκρυνση σε αιωνιότητα .

Επειτα ο άνθρακας συμμετρικός , ανενεργός .

 

Το πιο απλό πράγμα του κόσμου 

είναι να μην μπορείς να κάνεις αλλοιώς  

είναι η αλήθεια , που δεν συνέβη ποτέ .

 

Ποιός ξέρει ,

ο πατέρας θα πιάσει απο το χέρι το παιδί του 

σε μυστικό περίπατο στη θάλασσα  .

 

 

                              Σας ευχαριστω όλους για τα υπέροχα σχόλια σας !!!